Όλα τα Άρθρα

Ο Πληροφορικός και ο... "χομπίστας" σήμερα

Ποιά είναι η στάση που πρέπει να τηρήσει ο σύγχρονος, "σπουδαγμένος" Πληροφορικός απέναντι στον "παλιό" χομπίστα; Ο χομπίστας πρέπει να αναγνωρίσει ότι δεν έχει πλέον την τεχνογνωσία που διαθέτει ο επιστήμονας και ο μηχανικός της Πληροφορικής. Αλλά και οι πληροφορικοί δεν μπορούν παρά να σεβαστούν όσους αγωνιζόταν για την διάδοση των Η/Υ σε "δύσκολα" χρόνια για την Πληροφορική στην Ελλάδα. Σεβασμός όμως δεν σημαίνει άνοιγμα του επαγγέλματος του Πληροφορικού σε οποιονδήποτε. Είναι βέβαιο λοιπόν ότι ο Πληροφορικός δεν είναι αντίπαλος του χομπίστα, εκτός αν ο χομπίστας προσπαθήσει να γίνει αντίπαλος του Πληροφορικού…

Λέμε ότι η Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας (ΕΠΕ) ως σωματείο υπηρετεί τα συμφέροντα του Πληροφορικού, όπου ο όρος Πληροφορικός έχει εκτεταμένα αναλυθεί στις σελίδες αυτές και πολλοί είναι εκείνοι που κάνουν την κριτική τους πάνω στο πώς εννοείται ο "Επιστήμονας της Πληροφορικής". Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να δούμε πιο αναλυτικά το ποιόν όλων αυτών των ανθρώπων, επαγγελματιών και μη, που σήμερα ασχολούνται με την Πληροφορική.

Είναι γνωστό ότι τα πρώτα ΑΕΙ Πληροφορικής της χώρας μας ιδρύθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του '80, με πρώτο το Τμήμα Μηχανικών Η/Υ του Πολυτεχνείου της Πάτρας το 1983. Ακολούθησαν το τμήμα Πληροφορικής της τότε ΑΣΟΕΕ και το Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Κρήτης το 1984 και μόλις μετά από έξι (6) χρόνια, το 1990, το Τμήμα Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από εκεί και πέρα ακολούθησε χιονοστιβάδα ιδρύσεων Τμημάτων Πληροφορικής στα Ελληνικά ΑΕΙ.

Τί συνέβαινε όμως όλα τα προηγούμενα χρόνια (πριν το 1983) με την Πληροφορική στην Ελλάδα; Ποιοί ήταν εκείνοι που ασχολούνταν με τους Η/Υ;

Υπήρχε τότε μια λέξη που περιέγραφε όλους αυτούς τους... "μυστήριους" τύπους, λέξη που πολλοί χρησιμοποιούν και σήμερα: Οι χομπίστες των Η/Υ. Αρκετοί θα κατηγορήσουν τα μέλη της ΕΠΕ ως δήθεν "υπερεπιστήμονες που αγνοούν την προσφορά κάποιων παλαιοτέρων στον χώρο της Πληροφορικής που όμως γνωρίζουν περισσότερα από τους σημερινούς Πληροφορικούς με πτυχίο" κλπ., κλπ. Στο κείμενο αυτό θα γίνει μια προσπάθεια να διαχωριστεί ο ρόλος του χομπίστα ή αν θέλετε του "παλιού της Πληροφορικής", με αυτόν του πτυχιούχου Πληροφορικού.

Κατά πρώτον, ας μην υπάρξει ουδεμία αμφισβήτηση της προσφοράς κάποιων Μηχανικών, Μαθηματικών ή Φυσικών στον χώρο της Πληροφορικής. Δεν πρέπει να αμφιβάλλει κανένας ότι υπήρξαν άνθρωποι χωρίς σπουδές στην Πληροφορική, οι οποίοι έγραφαν κώδικα σε Assembly για μηχανήματα με 8Kbytes RAM και επεξεργαστές όπως ο Z80 ή ο 6502 ή ο 8080 της Intel, όταν πολλοί από εμάς πηγαίναμε στο Δημοτικό. Αρκετοί μάλιστα από αυτούς δεν ασχολούνταν με την Επιστήμη των Η/Υ για κερδοσκοπικούς σκοπούς, αλλά το 'κάναν καθαρά από μεράκι. Εξ' ού και ο όρος "χομπίστες". Κάποιοι άλλοι πάλι, έγιναν οι σημερινοί διευθύνοντες των μεγάλων Ελληνικών οίκων λογισμικού και λειτουργούν πλέον ως εργοδότες των σημερινών Πληροφορικών.

Ποιά είναι λοιπόν η στάση που πρέπει να τηρήσει ο σύγχρονος, "σπουδαγμένος" Πληροφορικός απέναντι στον "παλιό" χομπίστα; Εδώ οφείλουν και οι δύο πλευρές να καταλάβουν τις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ τους. Ο χομπίστας πρέπει να δει ότι δεν έχει πλέον την τεχνογνωσία που διαθέτει ο απόφοιτος Πληροφορικής σε θέματα που αφορούν σε σύγχρονα τεχνολογικά συστήματα. Πολλοί από εμάς δεν έχουν εργασθεί ποτέ σε περιβάλλον CP/M, όμως αυτό πια δεν έχει καμμία σημασία στην Αγορά. Από την άλλη μεριά, δεν μπορούμε παρά να σεβαστούμε κάποιον που αγωνιζόταν για την διάδοση των Η/Υ σε "δύσκολα" χρόνια για την Πληροφορική στην Ελλάδα.

Σεβασμός όμως δεν σημαίνει άνοιγμα του επαγγέλματος του Πληροφορικού σε οποιονδήποτε "έγραφε κάποτε σε Basic για τον Commodore 64".* Όσοι "παλιοί" παρήγαγαν έργο στην Πληροφορική μπορούν σίγουρα σήμερα να δρέψουν τους καρπούς των κόπων τους. Όμως μέχρι εκεί! Πλέον, άλλοι είναι αυτοί που θα προωθήσουν με αξιώσεις την Τεχνολογία στην χώρα μας. Εάν η τεχνολογία είχε παραμείνει σήμερα τόσο απλή όσο στην δεκαετία του '70, δεν θα δημιουργούνταν η ανάγκη παραγωγής Επιστημόνων Πληροφορικής και οι χομπίστες θα μπορούσαν να συνεχίσουν να εργάζονται με τον τρόπο που πολύ καλά γνώριζαν. Όμως οι υπολογιστές θα παρέμεναν ακόμη παιχνιδομηχανές για παιδιά.

Ας γίνει κατανοητό ότι ο Πληροφορικός δεν είναι αντίπαλος του χομπίστα, εκτός αν ο χομπίστας προσπαθήσει να γίνει αντίπαλος του Πληροφορικού. Όλα τα παραπάνω ίσως γίνουν πιο διαυγή με ένα παράδειγμα: Όσο υπάρχουν εταιρείες που εξακολουθούν να αναπτύσσουν Λογισμικό σε MS-DOS π.χ. περιβάλλον επειδή δεν θέλουν να προσλάβουν το προσωπικό που θα απαιτούνταν για να γίνει η ίδια και καλύτερη δουλειά σε ένα multiuser - multitasking Λειτουργικό και όσο οι εταιρείες αυτές πιέζουν κυβερνητικούς φορείς και οργανισμούς να συνεχίζουν να χρησιμοποιούν το απαρχαιωμένο Λογισμικό τους, ο χομπίστας θα είναι αντίπαλος του Πληροφορικού και η συγκεκριμένη Επιστήμη θα αργήσει πάρα πολύ να χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικά στην χώρα μας. Όποιος αμφιβάλλει ότι συμβαίνουν τέτοια πράγματα στην Ελλάδα, ας ρωτήσει π.χ. σε τί Λειτουργικό Σύστημα "τρέχει" το Taxis, ή ας αναρωτηθεί γιατί όλες οι Δημόσιες Υπηρεσίες, ακόμη και ολόκληρα Υπουργεία κατακλύζονται από PCs ενώ θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν υπολογιστές πιο "γρήγορης" αρχιτεκτονικής (workstations, mainframes) στην θέση τους. Ή ας κοιτάξει κάποιος το επίπεδο σπουδών του προσωπικού (προγραμματιστές, τεχνικοί) ενός μεγάλου Software House της χώρας μας.

Μήπως ακόμη και σήμερα υπάρχουν κάποιοι ιδιώτες που τους συμφέρει να παραμείνουμε μια "Μπανανία" της Ευρώπης;

 

Υ.Γ. Και για να μην ξεχνιόμαστε: Υπάρχουν πάρα πολλοί Πληροφορικοί που έχουν διατελέσει και χομπίστες, οπότε και ο όρος "παλιός" που αρέσκονται κάποιοι "αλεξιπτωτιστές" της Πληροφορικής να χρησιμοποιούν δεν είναι μόνο δικό τους προνόμιο!

 

* Βλέπε και νομοσχέδιο του Υπουργείου Μεταφορών & Επικοινωνιών για την απελευθέρωση της Αγοράς Τηλεπικοινωνιών στην χώρα. Σε ποιούς δίνει ο νομοθέτης το δικαίωμα να υπογράφουν για έργα Πληρ/κης και Τηλεπικοινωνιών;