Όλα τα Άρθρα

Τι είναι Πληροφορικός; Ποιοι είναι οι Πληροφορικοί; Τι είναι η Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας;

Η επαγγελματική και κοινωνική ταυτότητα του Πληροφορικού δεν μπορεί να προκύψει αντιγράφοντας τα αποτυχημένα συντεχνιακά πρότυπα άλλων κλάδων μηχανικών και επιστημόνων. Επιδιώκουμε να διαμορφώσουμε ένα νέο πρότυπο που αναδεικνύει την κοινωνική μας ευθύνη βασισμένο σε μια απελευθερωμένη και δημιουργική σχέση με την εργασία. Ένα πρότυπο επαγγελματικής ταυτότητας που τροφοδοτεί μια στάση ζωής σε αντίθεση με την κυρίαρχη σήμερα παθητική στάση του βολέματος.

Είναι αλήθεια ότι σε μια εποχή ατομισμού, παθητικού βολέματος θεωρείται παρωχημένο να μιλά κανείς για συλλογικότητα ή ακόμη χειρότερα για συλλογική ταυτότητα. Τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα στην σύγχρονη Ελλάδα όπου η πολιτική έχει ταυτιστεί με τις πελατειακές σχέσεις, ο κοινωνικός ιστός έχει κατακερματιστεί και η εργασία θεωρείται κατά κύριο λόγο δουλειά - δουλεία.

 

Εμείς όμως πιστεύουμε ότι κάποιος πρέπει να κάνει την αρχή και δεν μπορούμε να ζητούμε από τους άλλους αυτό που πρέπει να κάνουμε εμείς οι ίδιοι. Ας δούμε καταρχήν την κατάσταση άλλων επαγγελματικών κλάδων. Υπάρχουν αυτοί που έχουν θεμελιώσει "δικαιώματα" και η επαγγελματική τους ταυτότητα καθορίζεται από τις νομικές ρυθμίσεις για την αμοιβή της εργασίας τους (γιατροί, δικηγόροι, παραδοσιακοί μηχανικοί κ.ά.). Σε άλλες περιπτώσεις επιβιώνουν ακόμη κλειστά επαγγέλματα όπου ο αριθμός των θέσεων εργασίας καθορίζονται επακριβώς από το νόμο (συμβολαιογράφοι, ιδιοκτήτες ταξί κ.ά.). Κλάδοι που δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα "ελεύθερο" επάγγελμα ακολούθησαν το δρόμο της προνομιακής κατοχύρωσης σε κάποιο δημοσιοϋπαλληλικό κλάδο (φιλόλογοι, θεολόγοι, φυσικοί, μαθηματικοί, βιολόγοι, κ.ά.). Τέλος υπάρχουν οι κλάδοι χωρίς "σκληρή" επαγγελματική κατοχύρωση (κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι, κ.ά.) και συχνά συναντά κανείς εδώ το φαινόμενο της ετεροαπασχόλησης και της ανεργίας.

 

Ο κλάδος της Πληροφορικής ξεκίνησε με άλλους όρους. Είναι ίσως ο μόνος κλάδος που δημιουργήθηκε και εξελίχθηκε χωρίς καμία επαγγελματική κατοχύρωση (είτε με τη μορφή του ελεύθερου επαγγέλματος είτε με τη μορφή της δημοσιοϋπαλληλίας). Είδαμε και βλέπουμε όμως ένα άλλο φαινόμενο: Την περιστασιακή, ευκαιριακή και επιφανειακή ενασχόληση με την Πληροφορική διαφόρων προσώπων που επιδιώκουν το "βόλεμα". Αυτό δεν είναι πάντα βιοποριστικού χαρακτήρα (διορισμός ή πρόσληψη), αλλά παίρνει και τη μορφή της "υπηρεσιακής εξέλιξης", δηλαδή την κατάληψη μια θέσης με περισσότερες απολαβές ή μεγαλύτερες εξουσίες. Εξάλλου το νόημα του "βολέματος" έχει και την υποκειμενική του διάσταση...

 

Το ερώτημα ανακύπτει αβίαστα: Μήπως και εμείς οι Πληροφορικοί επιδιώκουμε απλώς το "βόλεμα" όταν διατυπώνουμε αιτήματα επαγγελματικής κατοχύρωσης; Ας μην βιαστούμε να πούμε ένα εύκολο ναι. Γιατί πρέπει πρώτα να απαντήσουμε σε ένα άλλο πολύ πιο ουσιαστικό ερώτημα: Τι κάνουμε για να προστατεύσουμε και να αναδείξουμε το επάγγελμά μας; Όποιος αρκείται σε φανφαρονισμούς και φραστικές διακηρύξεις χωρίς να κάνει στην πράξη το παραμικρό, όποιος στην καθημερινή του ζωή αποφεύγει να αγωνιστεί για τα αυτονόητα δικαιώματά του είναι και αυτός βολεμένος. Διστάζει να πει τα πράγματα με το όνομά τους για να μην έρθει σε ρήξη με το "συνάδελφο", το "διευθυντή", το "φίλο", το "γείτονα". Ας κρίνουμε λοιπόν τον καθένα με βάση αυτά που κάνει και όχι με βάση τα όσα λέει.

 

Συμπέρασμα: η κυρίαρχη στάση του βολέματος, στον κλάδο της Πληροφορικής μεταφράζεται σε παθητική αποδοχή της υφιστάμενης κατάστασης για να μην στεναχωρήσουμε κανένα. Σημαίνει αποδοχή των χαμηλών απαιτήσεων στις σπουδές και την εργασία μας. Σημαίνει τέλος την ευμενή υποδοχή των εύκολων χρηματοδοτήσεων για εργασία μηδενικής κοινωνικής και οικονομικής απόδοσης (σεμινάρια, έργα βιτρίνας κ.λ.π.).

 

Εδώ λοιπόν μπαίνει το ερώτημα: Τι είναι η Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας; Μήπως δεν χρειάζεται όπως λένε κάποιοι; Απαντούμε απερίφραστα: Η Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας είναι πρωτίστως μια προσπάθεια σύγκρουσης με την κυρίαρχη "ιδεολογία του βολέματος". Είναι ένα μέσο κοινωνικής και πολιτικής παρέμβασης με στόχο τη δράση για τη διαμόρφωση της συλλογικής μας ταυτότητας. Όμως η δράση είναι επικίνδυνη όταν είναι τυφλή, όταν δεν προσδιορίζεται από συγκεκριμένες αρχές και μακροπρόθεσμους στόχους γιατί τότε αποτυγχάνει και οδηγεί στην απογοήτευση. Τυφλή δράση αποδέχονται συνειδητά μόνο όσοι επιδιώκουν την προσωπική τους ανάδειξη και τότε δεν την αναλαμβάνουν οι ίδιοι αλλά προτρέπουν άλλους σε αυτήν!

 

Πώς όμως η δράση μας θα είναι αποτελεσματική και μελετημένη, με οράματα και στόχους; Αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να είναι και να παραμείνει στην ημερήσια διάταξη. Είναι θέμα διαρκούς συζήτησης για δύο βασικούς λόγους: Διότι πρώτον ο κλάδος μας συνεχώς εμπλουτίζεται με νέους συναδέλφους που πρέπει να ενημερώνονται και να εκφράζονται, και δεύτερον διότι δεν αποδεχόμαστε το συγκεντρωτικό μοντέλο λειτουργίας.

 

Ένα πολύτιμο εργαλείο για να ξεκινήσει αυτή η συζήτηση για τα οράματα και τους στόχους της ΕΠΕ είναι η διατύπωση κρίσιμων ερωτημάτων όπως:

  • Ποιο είναι το αντικείμενο του Πληροφορικού, ποιο το περιεχόμενο της εργασίας του; Αρκεί η εμπειρική γνώση για να είναι κανείς Πληροφορικός; Αρκεί μήπως ένας σύντομος κύκλος κατάρτισης ή επανακατάρτισης;
  • Ποιο είναι το περιεχόμενο της προπτυχιακής του εκπαίδευσης; Ποιες είναι οι βασικές γνώσεις που πρέπει να προσφέρονται; Πώς πρέπει να λειτουργούν τα τμήματα Πληροφορικής; Ποια είναι τα τμήματα Πληροφορικής και Υπολογιστών;
  • Πώς κατοχυρώνεται και πώς κοστολογείται το προϊόν της εργασίας του Πληροφορικού;
  • Ποιες πρέπει να είναι οι αναπτυξιακές προτεραιότητες της χώρας μας και των περιφερειών της; Πώς μπορεί η Πληροφορική να τις υπηρετήσει. Ποιος ο ρόλος της βασικής εκπαίδευσης; Ποιος ο δικός μας ρόλος στην βασική και την επαγγελματική εκπαίδευση;
  • Ποια πρέπει να είναι η σχέση της ΕΠΕ με τους άλλους επαγγελματικούς κλάδους και την πολιτεία;
  • Πώς πρέπει να συγκροτηθεί η κοινωνική παρουσία των Πληροφορικών; Ποιοι θεσμοί επιβάλλεται να δημιουργηθούν για υπάρξει μακροπρόθεσμος σχεδιασμός στην Πληροφορική;
  • Ποια η αποστολή και πώς πρέπει να λειτουργεί το Εθνικό Επιμελητήριο Πληροφορικής;

Θα ήταν πραγματικά ακύρωση του βασικού προβληματισμού που εκφράστηκε στην αρχή του κειμένου αυτού να ακολουθήσει μια απάντηση στα ερωτήματα αυτά. Έτοιμες απαντήσεις απευθύνονται σε όσους επιδιώκουν να βολευτούν για να λένε χωρίς να πράττουν. Πρέπει να αρχίσουμε επιτέλους να αναγνωρίζουμε αυτούς που δημαγωγούν και να τους απομονώσουμε. Στόχος της ΕΠΕ είναι και θα παραμείνει να προσφέρει χώρο διαλόγου και δράσης σε όλους τους συναδέλφους που έχουν κάτι να πουν και θέλουν κάτι να κάνουν. Οι υπόλοιποι δεν την χρειάζονται!