Είναι ένα από τα διαφημισθέντα «μεγάλα έργα Πληροφορικής». Αποσκοπεί να βάλει «τάξη» στο ελληνικό φορολογικό χάος. Ειναι το έργο TAXIS του Υπουργείου Οικονομικών. Θα περίμενε κανείς πως όταν οι αρμόδιοι διαφημίζουν μια καινούργια υπηρεσια του συστήματος αυτού (όπως της ηλεκτρονικής υποβολής φορολογικής δήλωσης ή δήλωσης ΦΠΑ) ότι υπάρχει το τεχνικό υπόβαθρο για την υποστήριξή της. Κι όμως, όπως μαθαίνουμε από τον ημερήσιο τύπο της 16ης Μαρτίου 2002, το TAXIS δεν μπορεί να υποστηρίξει πάνω από 300.000 πολίτες για την ηλεκτρονική υποβολή των δηλώσεών τους. Όσοι πρόλαβαν πρόλαβαν, οι υπόλοιποι θα περιμένουν μέχρι την αναβάθμιση του συστήματος για να μπορέσουν να δρέψουν τα αγαθά της νέας τεχνολογίας. Μέχρι τότε θα συνεχίσουν να συναλλάσσονται με τον παραδοσιακό χαρτο-κεντρικό τρόπο.
Γιατί όμως ένα τόσο μεγάλο σε σημασία και κόστος έργο δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των δημιουργών του και της ελληνικής κοινωνίας; Τι φταίει; Φταίνε οι τεχνικές προδιαγραφές του, φταίει η γνωστή ραστώνη των δημοσίων υπαλλήλων, φταίει μήπως η έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού; Κανείς δεν μπορεί να πει με απόλυτη βεβαιότητα.
Σίγουρα όμως μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρει το ίδιο το κράτος το οποίο εδώ και χρόνια αρνείται να διαμορφώσει ένα σαφές πλαίσιο εκτέλεσης των έργων Πληροφορικής. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα έργα αυτά δημοπρατούνται ως προμήθειες πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός έλεγχος στις προδιαγραφές τους ενώ η εξέλιξη και συντήρησή τους καθίσταται δυσχερέστατη. Τεράστια ποσά σπαταλώνται αφού συχνά μετά από κάποιο διάστημα απαιτείται η εκ νέου δημοπράτηση και εκτέλεση του έργου όταν διαπιστώνονται οι ελείψεις και τα λάθη στον αρχικό σχεδιασμό. Κάπως έτσι προχωρούν όλα τα «έργα Πληροφορικής» του δημοσίου.
Η Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας έχει εδώ και καιρό επισημάνει την ανάγκη να υπάρξει επιτέλους ένα ξεκάθαρο θεσμικό πλαίσιο για την εκτέλεση των έργων Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών. Η αναγκαιότητα ύπαρξης αυτού του πλαισίου καθίσταται επιτακτική εν όψει των έργων της Ολυμπιάδας αλλά και του 3ου Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Η ένταξή τους στο καθεστώς των δημοσίων έργων όπως έχει διαμορφωθεί με τον ν.1418/84 είναι ένα πρώτο βήμα για την οριοθέτηση των ευθυνών και των σταδίων εκτέλεσης των έργων πληροφορικής.
Φυσικά υπάρχουν και κάποιοι που δεν θέλουν να μπουν κανόνες στην αγορά πληροφορικής για να συνεχίσουν να σπαταλούν το δημόσιο χρήμα. Όμως το ερώτημα δεν είναι τι επιδιώκουν τα ποικίλα συμφέροντα των αλεξιπτωτιστών της Πληροφορικής αλλά πώς θα διασφαλιστεί το δημόσιο συμφέρον και πώς θα αξιοποιηθούν οι ομολογουμένως τεράστιες χρηματοδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Εκτός όμως από την αποσαφήνιση του θεσμικού πλαισίου εκτέλεσης των έργων Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών, απαιτείται άμεσα η επεξεργασία μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής πληροφορικής ανάπτυξης που θα δίνει έμφαση σε έργα στρατηγικού χαρακτήρα και θα τα χρηματοδοτεί γεναία (όπως για παράδειγμα το Εθνικό Κτηματολόγιο). Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε από την παρούσα αφασία που οδηγεί σε κατακερματισμό των χρηματοδοτήσεων σε πολλά μικρά και σπανίως ολοκληρωμένα έργα που γίνονται απλώς και μόνο για την απορρόφηση. Σε αυτή την κατεύθυνση είναι απαραίτητη και η δημιουργία του Εθνικού Επιμελητηρίου Πληροφορικής το οποίο θα αναλάβει σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους και την πολιτεία την επεξεργασία της πληροφορικής στρατηγικής και θα συμβάλει στην υλοποίησή της.
