ΙΣΤΟΡΙΚΗ
ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΜΑΧΗ <o:p />
<o:p> </o:p>Η δικαστική διαμάχη με το
ΥΠΕΠΘ για το ζήτημα των διορισμών καθηγητών Πληροφορικής στη δευτεροβάθμια
εκπαίδευση, χρονολογείται από το 1995. Μέχρι το 2000 όλες οι σχετικές προσφυγές
γίνονταν από το Σύλλογο Πτυχιούχων Επιστήμης Υπολογιστών του Πανεπιστημίου
Κρήτης (ΣΠΕΥΠΚ). Από το 2000, τις νέες προσφυγές, καθώς και την υποστήριξη των
προσφυγών που είχαν γίνει στο παρελθόν και εξελίσσονταν, ανέλαβε η ΕΠΕ.
<o:p> </o:p>Η πρώτη προσφυγή που έγινε
ήταν η αίτηση ακυρώσεως κατά διατάξεων του Προεδρικού Διατάγματος 118/95.
Αποτέλεσμα αυτής ήταν η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας 3470/1999 με την
οποία κρίθηκε ότι οι πτυχιούχοι Πληροφορικής έχουν απόλυτη προτεραιότητα
διορισμού έναντι όσων έχουν 16μηνη διδακτική εμπειρία.
<o:p> </o:p>Ακολούθησε η αίτηση ακυρώσεως
των διορισμών του έτους 1996 και η ακύρωση της επετηρίδας του έτους 1997. Επί
αυτών εκδόθηκαν οι αποφάσεις του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών 428/98 και 429/98.
Με αυτές τις αποφάσεις αναγνωρίστηκε ότι το τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών του
Πανεπιστημίου Κρήτης είναι καθηγητική σχολή. Αυτές οι αποφάσεις, καθώς και
άλλες παρόμοιες που εκδόθηκαν στη συνέχεια, οδήγησαν σε νομοθετική ρύθμιση που
έδωσε τη δυνατότητα συμμετοχής στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ και διορισμού σε
πληροφορικούς χωρίς δεύτερο παιδαγωγικό πτυχίο
και τελικά, το 2003, σε αναγνώριση ότι οι πτυχιούχοι Πληροφορικής είναι
πτυχιούχοι καθηγητικών σχολών με την απόφαση 1859/30-7-2003 του Α΄ Τμήματος
Διακοπών του ΑΣΕΠ.
<o:p> </o:p>
Το ΥΠΕΠΘ είχε όμως ασκήσει
έφεση επί των αποφάσεων 428/98 και 429/98 του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών. Οι
εφέσεις αυτές συζητήθηκαν σε δύο φάσεις στο Συμβούλιο της Επικρατείας:
-
Η πρώτη συζήτηση έγινε στην 5μελή σύνθεση του Γ΄
Τμήματος το 2002. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις 3113/2003 και 3114/2003 με τις οποίες
διατυπώθηκε η άποψη ότι είναι αντισυνταγματική η εξαίρεση κάποιων τμημάτων από
τις καθηγητικές σχολές χωρίς να προκύπτουν οι λόγοι για τους οποίους έγινε αυτή
η εξαίρεση. Επειδή κρίθηκε ότι οι υποθέσεις είναι μεγάλης σπουδαιότητας,
παραπέμφθηκαν στην 7μελή σύνθεση του ίδιου τμήματος προκειμένου να κριθούν
οριστικά.
-
Το Μάρτιο του 2003 συζητήθηκαν εκ νέου οι δύο
εφέσεις στο ακροατήριο (7μελής σύνθεση).
Η εισήγηση ήταν απορριπτική για τις εφέσεις του ΥΠΕΠΘ και κινούνταν στο ίδιο
πνεύμα με τις αποφάσεις 3113/2003 και 3114/2003.
<o:p> </o:p>
Δυστυχώς οι τελικές αποφάσεις
(ΣτΕ 3325/2003 και 3326/2003) δεν κινήθηκαν στο ίδιο πνεύμα. Σε αντίθεση με
όλες τις προηγούμενες αποφάσεις των διοικητικών δικαστηρίων και του ίδιου του
Συμβουλίου της Επικρατείας, η συγκεκριμένη 7μελής σύνθεση του ΣτΕ έκρινε ότι το
Υπουργείο Παιδείας μπορεί με προεδρικά διατάγματα να αποφασίζει αν ένα τμήμα
είναι ή όχι καθηγητική σχολή, κατά αυθαίρετο τρόπο, χωρίς να είναι γνωστά τα
κριτήρια και οι προϋποθέσεις με τις οποίες χαρακτηρίζει ορισμένα τμήματα ως
καθηγητικές σχολές και σε άλλα αρνείται αυτήν την ιδιότητα. Θεώρησε ότι τα
προηγούμενα δικαστήρια κακώς μπήκαν στην ουσία του ζητήματος, κακώς διαπίστωσαν
ότι έχουμε την ίδια παιδαγωγική κατάρτιση με τους πτυχιούχους καθηγητικών
σχολών, και άρα δικαιούμαστε, λόγω ίσης μεταχείρισης, να θεωρηθούμε ως
καθηγητικές σχολές.
Δεν αμφισβητήθηκε η ουσία της
ίσης και πολλές φορές ανώτερης παιδαγωγικής κατάρτισης από τις λοιπές
καθηγητικές σχολές. Οι συγκεκριμένες
αποφάσεις δέχονται ότι τα δικαστήρια
δεν έχουν την αρμοδιότητα να κρίνουν την συγκεκριμένη απόφαση του
Υπουργείου Παιδείας εντάσσοντάς την αυθαίρετα και χωρίς αιτιολογία στην
κατηγορία των "ανέλεγκτων πράξεων" της διοίκησης.
<o:p> </o:p>
Με
λίγα λόγια, το ΣΤΕ (7μελής σύνθεση) δεν έκρινε την παιδαγωγική κατάρτιση των
πτυχιούχων Πληροφορικής για να αποφασίσει αν είναι ή όχι πτυχιούχοι καθηγητικής
σχολής. Θεωρεί ότι αυτός ο χαρακτηρισμός είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του
Υπουργείου Παιδείας και επιπλέον ότι δεν έχουμε το δικαίωμα δικαστικής
προσφυγής για το ζήτημα αυτό ! Με βάση αυτό το σκεπτικό, η 7μελής σύνθεση του
Γ΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας έκανε δεκτές τις εφέσεις του ΥΠΕΠΘ
και στη συνέχεια δίκασε εξ΄ αρχής τις αιτήσεις ακυρώσεως που είχαν υποβληθεί.
<o:p> </o:p>
Έπρεπε τώρα να κριθεί και το
άλλο μεγάλο ζήτημα, της αντισυνταγματικότητας των ρυθμίσεων που έδωσαν δικαίωμα
μόνιμου διορισμού σε μη πτυχιούχους Πληροφορικής. Η δικαίωσή μας θα ήταν βέβαιη
αν διατηρούνταν το σκεπτικό της παλαιότερης απόφασης 3470/99 του Συμβουλίου της
Επικρατείας με την οποία είχε ήδη κριθεί ότι οι πτυχιούχοι Πληροφορικής
προηγούνται στους διορισμούς. Όμως η γνώμη της 7μελούς σύνθεσης ήταν
αντίθετη. Έκρινε ότι η προτεραιότητα των
Πληροφορικών ισχύει μόνον εφόσον έχουν και δεύτερο παιδαγωγικό πτυχίο. Διαφορετικά
προηγούνται οι μη πληροφορικοί που έχουν πτυχίο καθηγητικής σχολής ! Κρίθηκε
περαιτέρω ότι οι προσφεύγοντες, ως μη έχοντες δεύτερο παιδαγωγικό πτυχίο, δεν
είχαν δικαίωμα διορισμού και επομένως ούτε έννομο συμφέρον να ζητούν την
ακύρωση των διορισμών ! Ως εκ τούτου, το δικαστήριο δεν μπήκε στην ουσία των
υπολοίπων λόγων ακυρώσεως που προβάλλονταν και οι αρχικές αιτήσεις ακυρώσεως
απορρίφθηκαν.
<o:p> </o:p>
Είναι σαφές ότι
δημιουργούνται πλέον τρία τεράστια ζητήματα:
1.
Αν πραγματικά οι πτυχιούχοι Πληροφορικής δεν
προηγούνται κατά το διορισμό εκτός κι αν έχουν δεύτερο παιδαγωγικό πτυχίο, τότε
η απόφαση 3470/99 του ΣτΕ είναι λανθασμένη ! Ειδικότερα, με εκείνη την απόφαση
κρίθηκε ότι εφόσον οι πληροφορικοί προηγούνται κατά το διορισμό, δεν
ζημιώνονται από το διορισμό των μη πληροφορικών και επομένως δεν έχουν έννομο
συμφέρον να ζητούν την κήρυξη των σχετικών διατάξεων ως αντισυνταγματικών. Με
τη νέα απόφαση όμως, φαίνεται ότι έχουν και παραέχουν συμφέρον να ζητούν την
αναγνώριση αυτής της αντισυνταγματικότητας εφόσον δεν προηγούνται !
2.
Η κρίση ότι χωρίς δεύτερο παιδαγωγικό πτυχίο δεν
έχουν δικαίωμα διορισμού οι πληροφορικοί είναι τελείως λανθασμένη και προς
ενίσχυση του ισχυρισμού μας αναφέρουμε το γεγονός ότι όλα αυτά τα χρόνια το
Υπουργείο Παιδείας διόριζε και πληροφορικούς χωρίς δεύτερο παιδαγωγικό πτυχίο
εφόσον εξαντλούνταν οι έχοντες παιδαγωγικό πτυχίο. Άρα είναι λανθασμένη η κρίση
ότι δεν υπάρχει έννομο συμφέρον των πληροφορικών να ζητούν την αναγνώριση της
αντισυνταγματικότητας των διατάξεων που έδιναν δικαίωμα μόνιμου διορισμού σε μη
πληροφορικούς.
3.
Εφόσον οι πτυχιούχοι Πληροφορικής που έχουν και
δεύτερο παιδαγωγικό πτυχίο προηγούνται έναντι των μη πληροφορικών αποφοίτων
καθηγητικών σχολών, θα πρέπει να αποκατασταθούν οι συνάδελφοι που είχαν
διοριστεί κατόπιν φοιτήσεως στη ΣΕΛΕΤΕ αφού το Υπουργείο Παιδείας δεν τους
διόρισε κατά προτεραιότητα αλλά τους διόρισε μετά από τους μη πληροφορικούς
αποφοίτους καθηγητικών σχολών που είχαν εγγραφεί στο ίδιο έτος με αυτούς.
<o:p> </o:p>
Με βάση τα παραπάνω,
πιστεύουμε ότι οι τελευταίες αποφάσεις του ΣτΕ βασίζονται σε λανθασμένες
εκτιμήσεις των πραγματικών γεγονότων και επιχειρούν να ανατρέψουν την
υφιστάμενη νομολογία που είχε δημιουργηθεί με την απόφαση 3470/99 του ΣτΕ καθώς
και με τις τελεσίδικες αποφάσεις 443/2000, 2432/2001 και 2433/2001 του
Διοικητικού Εφετείου Αθηνών για τις οποίες δεν ασκήθηκε καμία έφεση από το
Υπουργείο Παιδείας.
<o:p> </o:p>
Για την επίλυση των
αντιφάσεων που έχουν δημιουργηθεί και την επιδίωξη μιας νέας κρίσης επί των
υποθέσεων υπάρχουν τρεις νόμιμοι δρόμοι τους οποίους εξετάζουμε με μεγάλη
προσοχή σε συνεργασία με το νομικό μας σύμβουλο:
-
η προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο,
-
η αξιοποίηση των υπολοίπων εφέσεων που εκκρεμούν
ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας καθώς
και
-
η αξιοποίηση
των αγωγών αποζημίωσης που έχουν ασκηθεί από τους συναδέλφους που είχαν
δικαιωθεί πρωτόδικα.
<o:p> </o:p>
Μετά από αυτές τις εξελίξεις
δημιουργείται ένα τεράστιο θέμα για τους συναδέλφους που έχουν διοριστεί
δικαστικά, ακόμη και για όσους έχουν διοριστεί κατόπιν των σχετικών νομοθετικών
ρυθμίσεων που έδωσαν δικαίωμα διορισμού χωρίς δεύτερο παιδαγωγικό πτυχίο, αφού
οι διορισθέντες συνάδελφοι μπορεί να υποχρεωθούν σε λήψη δεύτερου παιδαγωγικού
πτυχίου όπως επιχειρήθηκε να γίνει την Άνοιξη του 2003.
<o:p> </o:p>
Μεγάλο είναι και το ζήτημα
που δημιουργείται από την επιλεκτική αναγνώριση μεμονωμένων συναδέλφων
πληροφορικών ως αποφοίτων καθηγητικών σχολών από το ΥΠΕΠΘ (αποφάσεις Δ2/9375/27.8.98
και Δ2/27613/14.12.99 καθώς και γνωμοδότηση 500/98 του Νομικού Συμβουλίου του
Κράτους). Αν δεχθούμε την πλήρη αρμοδιότητα του ΥΠΕΠΘ να κρίνει το ποιοι είναι
απόφοιτοι καθηγητικών σχολών, τότε δημιουργείται μια καταπληκτική αδικία από
την επιλεκτική αναγνώριση μεμονωμένων περιπτώσεων.
<o:p> </o:p>
Η
ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΜΑΣ<o:p />
1. Νομοθετική αναγνώριση των τμημάτων Πληροφορικής ως καθηγητικών
σχολών <o:p />
<o:p> </o:p>
Βασική επιδίωξή μας
αναδεικνύεται πλέον η απαίτηση νομοθετικής αναγνώρισης των τμημάτων
Πληροφορικής ως καθηγητικών σχολών. Έτσι
κι αλλιώς, οι οποιεσδήποτε δικαστικές αποφάσεις παραμένουν κενό γράμμα αν δεν
υπάρξει μια καθαρή νομοθετική ρύθμιση, εφόσον το ΥΠΕΠΘ μπορεί οποιαδήποτε
στιγμή, με μια αντίθετη νομοθετική ρύθμιση, όπως αυτή που έγινε τον Οκτώβριο
του 2003, να ανατρέψει τα δεδομένα και να μας ξαναφέρει στο σημείο μηδέν.
Οι τελευταίες αποφάσεις του
ΣτΕ αναδεικνύουν τον πολιτικό χαρακτήρα του αιτήματός μας. Εφόσον ο
χαρακτηρισμός ενός τμήματος ως καθηγητικής σχολής είναι στην αποκλειστική
αρμοδιότητα του Υπουργείου Παιδείας χωρίς δικαίωμα προσφυγής μας στα διοικητικά
δικαστήρια, όπως γίνεται δεκτό από τις τελευταίες αποφάσεις, πρέπει και εμείς
να προσανατολίσουμε τις ενέργειες μας προς την νομοθετική υιοθέτηση του
αιτήματός μας κινητοποιώντας όλους τους συναδέλφους, τα τμήματα Πληροφορικής
και τους φοιτητές.
<o:p> </o:p>
Πρέπει να εξηγήσουμε προς πάσα κατεύθυνση ότι
τα δικαστήρια, όταν μπήκαν στην ουσία του ζητήματος, αναγνώρισαν την καθηγητική
μας ιδιότητα. Το Συμβούλιο της Επικρατείας, με τις τελευταίες αποφάσεις του,
δεν έκρινε ότι στερούμαστε την ιδιότητα του πτυχιούχου καθηγητικής σχολής.
Δέχτηκε απλώς ότι αυτό το αποφασίζει το Υπουργείο Παιδείας και υιοθέτησε τη
υφιστάμενη θέση του τελευταίου χωρίς να μπει στην ουσία του ζητήματος.
<o:p> </o:p>
Ζητούμε λοιπόν από τον
αρμόδιο, το Υπουργείο Παιδείας, να μας αναγνωρίσει ως καθηγητικές σχολές
παίρνοντας τη σχετική νομοθετική πρωτοβουλία άμεσα. Αυτό διευκολύνεται
δεδομένης της υποστήριξης στο αίτημά μας από βουλευτές και νυν μέλη του
Υπουργικού Συμβουλίου κατά τη συζήτηση του ν.3194/2003 τον Οκτώβριο του 2003
στη Βουλή. Ήδη προς αυτή την κατεύθυνση γίνονται επαφές με την πολιτική ηγεσία
του Υπουργείου Παιδείας οι οποίες θα ενταθούν και θα διευρυνθούν και προς άλλα
μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου αλλά και προς μεμονωμένους βουλευτές όλων των
κομμάτων, ιδίως όσους μας έχουν ήδη υποστηρίξει στα αιτήματά μας, ώστε σύντομα
να κατατεθεί σχετική τροπολογία στη Βουλή.
<o:p> </o:p>
2. Συνέχιση των δικαστικών αγώνων <o:p />
<o:p> </o:p>
Το δεύτερο σημείο της
στρατηγικής μας είναι η συνέχιση των δικαστικών αγώνων ώστε να επιτύχουμε μια
θετική κρίση στο δεύτερο σημαντικό αίτημα που διατυπώνουμε περί
αντισυνταγματικότητας των ρυθμίσεων που έδωσαν τη δυνατότητα σε μη πληροφορικούς
να καταλαμβάνουν θέσεις καθηγητών πληροφορικής.
<o:p> </o:p>
Ήδη στο Συμβούλιο της
Επικρατείας εκκρεμούν εφέσεις επί άλλων αποφάσεων του Διοικητικού Εφετείου
Αθηνών. Υπάρχουν ακόμη δεκάδες αγωγές αποζημίωσης εκ μέρους μεμονωμένων
συναδέλφων που διορίστηκαν δικαστικά, οι οποίες δίνουν ακόμη μια ευκαιρία για
νέα κρίση επί των υποθέσεων. Τέλος
εξετάζουμε ήδη τη δυνατότητα προσφυγής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τις
αποφάσεις ΣτΕ 3325/2003 και 3326/2003 ώστε να επιδιώξουμε μια νέα κρίση που θα
τις ανατρέπει.
<o:p> </o:p>
3 . Ενημέρωση των συναδέλφων<o:p />
Το τρίτο και σημαντικότερο
σημείο της στρατηγικής μας είναι η ευρεία ενημέρωση όλων των συναδέλφων ώστε να
συμμετέχουν μαζικά στις διαδικασίες διορισμού και να αποτραπούν πιθανές
προσπάθειες αποθάρρυνσης που θα οδηγούσαν σε μια τεχνητή έλλειψη υποψηφίων προς
διορισμό πληροφορικών.
<o:p> </o:p>
Μια τέτοια τεχνητή έλλειψη θα
μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα υπέρ μιας νέας ρύθμισης που θα έδινε
δικαίωμα μόνιμου διορισμού σε μη πληροφορικούς. Πρέπει να αξιοποιήσουμε τους
συντριπτικό μας πλήθος για να αποτρέψουμε τέτοιες εξελίξεις. Για το λόγο αυτό
χρειάζεται συστηματική ενημέρωση όλων των συναδέλφων ώστε να προβαίνουν έγκαιρα
και αποτελεσματικά στην κατάθεση σχετικών αιτήσεων συμμετοχής στις διαδικασίες
διορισμού μονίμων ή αναπληρωτών/ωρομισθίων.
<o:p> </o:p>
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
ΠΙΘΑΝΩΝ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΩΝ<o:p />
<o:p> </o:p>
Στο παρελθόν, η γραφειοκρατία
του ΥΠΕΠΘ έχει επιχειρήσει να αποθαρρύνει ποικιλοτρόπως τους συναδέλφους που
υπηρετούν ή ενδιαφέρονται να διοριστούν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Αναφέρουμε χαρακτηριστικά:
-
Τον Οκτώβριο του 2003, συνάδελφοι που
υπηρετούσαν ως αναπληρωτές, μας κατήγγειλαν ότι δέχτηκαν τηλεφωνήματα με τα
οποία ενημερώνονταν ότι απολύονταν λόγω δήθεν ακυρότητας τους διορισμού τους
που οφείλονταν σε λανθασμένη αρχική εκτίμηση ότι ήταν πτυχιούχοι καθηγητικών
σχολών. Στους αγωνιούντες συναδέλφους επισημάναμε ότι μόνο γραπτώς μπορούσαν να
τους απολύσουν. Όταν προωθήσαμε τις καταγγελίες στο ΥΠΕΠΘ, οι αρμόδιοι δήλωσαν
άγνοια των γεγονότων.
-
Τον Απρίλιο του 2003 με το 32498/Γ2/3-4-2003 έγγραφο του ΥΠΕΠΘ δόθηκε εντολή στις κατά
τόπους διευθύνσεις δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να συγκεντρώσουν στοιχεία για
τους μόνιμους καθηγητές Πληροφορικής που δεν είχαν δεύτερο παιδαγωγικό πτυχίο
προκειμένου να προγραμματιστεί η φοίτησή τους στην ΣΕΛΕΤΕ. Ακολούθησε
αναστάτωση. Συμβουλεύσαμε τους θιγόμενους συναδέλφους να καταθέσουν αιτήσεις με
τις οποίες ζητούσαν να αναγνωριστεί ότι είχαν τα πλήρη προσόντα διορισμού. Η
διαδικασία που είχε ξεκινήσει σταμάτησε. Οι αιτήσεις παραμένουν, όμως,
αναπάντητες μέχρι σήμερα.
-
Τον Σεπτέμβριο του 2002, ζητήθηκε από τους
πληροφορικούς με διδακτική προϋπηρεσία να καταθέσουν αιτήσεις μόνιμου
διορισμού. Ετέθη όριο 18 μορίων κάτω από το οποίο απαγορεύονταν η κατάθεση
αιτήσεως. Εξηγήσαμε στους συναδέλφους ότι αυτή η εξαίρεση ήταν παράνομη και
τους συμβουλεύσαμε να καταθέσουν αιτήσεις ανεξαρτήτως μορίων που είχαν. Όσοι
ακολούθησαν τις οδηγίες μας διορίστηκαν. Οι υπόλοιποι περιορίστηκαν απλώς σε
διαμαρτυρίες που αντιμετωπίστηκαν με το στερεότυπο "ας κάνατε κι εσείς
αιτήσεις".
-
Μέχρι και το έτος 1999, με απλές εγκυκλίους,
είχε απαγορευθεί η κατάθεση αιτήσεων μόνιμου διορισμού από τους συναδέλφους που
ήταν εγγεγραμμένοι στην τότε επετηρίδα. Η αιτιολογία γι΄ αυτή την παράνομη
απαγόρευση ήταν ότι δεν διέθεταν δεύτερο παιδαγωγικό πτυχίο. Όσοι συνάδελφοι
δεν αποδέχτηκαν την παράνομη απαγόρευση και κατέθεσαν αιτήσεις, εν ανάγκη μέσω
δικαστικού επιμελητή, είχαν τη δυνατότητα να προσφύγουν δικαστικά και να
διοριστούν. Οι υπόλοιποι έμειναν στον αέρα ενώ την ίδια στιγμή η γραφειοκρατία
του ΥΠΕΠΘ επικαλούνταν μειωμένο ενδιαφέρον εκ μέρους μας για διορισμό!
<o:p> </o:p>
Τα παραπάνω ενδεικτικά
γεγονότα αποδεικνύουν την πάγια τακτική της γραφειοκρατίας του ΥΠΕΠΘ
προκειμένου να δημιουργηθεί τεχνητή έλλειψη ενδιαφέροντος εκ μέρους των
Πληροφορικών και να δικαιολογηθεί ο διορισμός μη πληροφορικών στη θέση τους. Οι
παράνομες αυτές μεθοδεύσεις μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με γνώση των
δικαιωμάτων των ενδιαφερομένων και την αποφασιστική διεκδίκησή τους. Σε κάθε
περίπτωση πρέπει άμεσα να ενημερώνεται η Ένωσή μας και να τηρούνται οι οδηγίες
που δίνουμε. Εμείς δεσμευόμαστε για πλήρη υποστήριξη των θιγομένων συναδέλφων.
<o:p> </o:p>
Το θέμα βεβαίως δεν είναι
προσωπικό και δεν αρκεί η υποστήριξη σε μεμονωμένες περιπτώσεις. Σκοπός των
μεθοδεύσεων είναι να αποθαρρύνουν τους πολλούς και για να το αποφύγουμε
χρειάζεται ευρεία ενημέρωση πριν την εκδήλωση της μεθόδευσης. Καλούμε όλους
τους συναδέλφους να παρακολουθούν συστηματικά τις ιστοσελίδες της Ένωσής μας
και να εγγραφούν μέλη της ώστε να έχουν άμεση ενημέρωση και να προλαμβάνεται η
καταστρατήγηση των νομίμων δικαιωμάτων τους. Ας μην παραπλανόνται από τις
φραστικές διακηρύξεις υπέρ των δικαίων τους από άλλους φορείς που δήθεν τους
εκπροσωπούν. Η εμπειρία έχει δείξει ότι ποτέ δεν έχουν παρέμβει πραγματικά υπέρ
των δικαιωμάτων των πληροφορικών τις κρίσιμες περιόδους της παράνομης
καταστρατήγησης. Εκ των υστέρων μπορεί να καταγγέλλούν, όταν η ζημιά έχει ήδη
γίνει και είναι μη αναστρέψιμη. Οι
φορείς αυτοί συχνά επικαλούνται και προβάλλουν την άμεση σχέση τους με τη
γραφειοκρατία ή την εκάστοτε πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΠΘ προκειμένου να
προσελκύσουν ως μέλη τους ανυποψίαστους συναδέλφους. Μας δίνουν λοιπόν το
δικαίωμα να θεωρήσουμε ότι συμμετέχουν ενεργά στις παράνομες μεθοδεύσεις κυρίως
καθησυχάζοντας τους θιγομένους ώστε να μη κινηθούν και να θεμελιώσουν δικαίωμα
πραγματικής διεκδίκησης των νόμιμων δικαιωμάτων τους.
<o:p> </o:p>
ΘΕΤΙΚΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ<o:p />
<o:p> </o:p>
Είναι γεγονός αναμφισβήτητο
ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τον κλάδο των πληροφορικών εντοπίζεται στην
ηττοπαθή αντιμετώπιση των υφιστάμενων προβλημάτων. Την ηττοπάθεια αυτή θα επιχειρήσουν
να επιβάλλουν εκ νέου οι κύκλοι που λεηλατούν τις θέσεις των καθηγητών
Πληροφορικής όλα αυτά τα χρόνια με επιλεκτική προβολή και ερμηνεία των
τελευταίων δικαστικών αποφάσεων.
<o:p> </o:p>
Εμείς επαναλαμβάνουμε:
-
Το ζήτημα της αναγνώρισης των τμημάτων Πληροφορικής
ως καθηγητικών σχολών όπως και η παρεμπόδιση νέων νομοθετικών ρυθμίσεων που θα
επιτρέψουν το διορισμό μη πληροφορικών σε θέσεις μονίμων καθηγητών
πληροφορικής, είναι ζητήματα κατεξοχήν πολιτικά.
-
Η δικαστική οδός ήταν και παραμένει η τελευταία
γραμμή άμυνας η οποία αποσκοπεί στην ελαχιστοποίηση της ζημιάς από τις
αυθαίρετες ενέργειες της γραφειοκρατίας του ΥΠΕΠΘ. Η αμυντική αυτή τακτική δεν
μπορεί να αποτελεί κυρίαρχο τρόπο δράσης μας.
-
Τα δεδομένα έχουν μεταβληθεί σε όφελός μας τα
τελευταία χρόνια. Χιλιάδες είναι οι νέοι πτυχιούχοι Πληροφορικής και πολλοί
περισσότεροι οι φοιτητές μετά την αύξηση των τμημάτων Πληροφορικής και των
εισακτέων σε αυτά. Η πολιτική βαρύτητα που έχει αποκτήσει ο κλάδος είναι
τεράστια και πρέπει να την αναδείξουμε περαιτέρω.
<o:p> </o:p>
Οι θετικές προοπτικές που
διαμορφώνονται επιβάλλουν να έχουμε αυτοπεποίθηση και αποφασιστικότητα. Να
ξεκαθαριστεί επιτέλους ότι δεν δεχόμαστε καμία διακριτική μεταχείριση σε βάρος
μας. Απαιτούμε ίση μεταχείριση με τους πτυχιούχους καθηγητικών σχολών. Πολλοί
ισχυρίζονται, και το προβάλλουν υποκριτικά, ότι η παιδαγωγική κατάρτιση που
προσφέρουν οι καθηγητικές σχολές είναι ελλιπής και ζητούν την θεσμική αλλαγή
που θα υποχρεώνει όλους τους μελλοντικούς καθηγητές να φοιτούν υποχρεωτικά σε
παιδαγωγικούς κύκλους σπουδών. Καμία
αντίρρηση εκ μέρους μας αν εφαρμοστεί ένας γενικός κανόνας για όλους, άρα και
για μας. Μέχρι τότε όμως απαιτούμε ίση μεταχείριση. Δεν δεχόμαστε την εξαίρεσή
μας που γίνεται υποκριτικά και με αποκλειστικό σκοπό να δικαιολογήσει αργότερα
την λεηλασία των θέσεων πληροφορικής.
<o:p> </o:p>
Περαιτέρω, οι θετικές
προοπτικές που διαφαίνονται, επιβάλλουν τη συστηματική ενημέρωση όλων των
συναδέλφων και των φοιτητών Πληροφορικής ώστε να γνωρίζουν τι συμβαίνει και πώς
πρέπει να διεκδικούν τα δικαιώματά τους.
<o:p> </o:p>
Ιδιαίτερα πρέπει να επισημανθεί σε όσους δεν
ενδιαφέρονται για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ότι η απώλεια αυτής της διεξόδου
για εκείνους που ενδιαφέρονται, δημιουργεί δυσμενείς συνθήκες στην αγορά
εργασίας για τους υπόλοιπους. Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι:
-
Το επάγγελμα του εκπαιδευτικού αποτελεί πολλές
φορές μονόδρομο για όσους επιθυμούν την επιστροφή στον τόπο καταγωγής τους μετά
τις σπουδές.
-
Οι
συνθήκες εργασίας πολλές φορές αναγκάζουν συναδέλφους που δεν είχαν επιλέξει
το εκπαιδευτικό λειτούργημα να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους.
-
Η είσοδος χιλιάδων μη πληροφορικών στις θέσεις
πληροφορικής μέσω της εκπαίδευσης, δημιουργεί τεράστιες δυσκολίες σε
οποιαδήποτε προσπάθεια επαγγελματικής κατοχύρωσης ευρύτερα καθώς παγιώνονται
καταστάσεις και αντιλήψεις αντίθετες προς τις θέσεις και τις διεκδικήσεις μας.
-
Οι θέσεις στην εκπαίδευση, τον δημόσιο τομέα
ευρύτερα, και τον ιδιωτικό τομέα, λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία. Ο
αποκλεισμός μας από την εκπαίδευση δημιουργεί τεχνητή υπερ-προσφορά εργασίας
στον ιδιωτικό τομέα με άμεσο αντίκτυπο στο επίπεδο των αμοιβών και τις συνθήκες
εργασίας.
<o:p> </o:p>
Η σημαντικότερη, όμως,
παράμετρος που ενισχύει τη θέση μας και πρέπει να την αξιοποιήσουμε συστηματικά
είναι η τεράστια διαφορά ποιότητας εκπαιδευτικών υπηρεσιών που προσφέρουμε μέσα
από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση σε σύγκριση με τους μη πληροφορικούς. Μετά την
αλλαγή των αριθμητικών συσχετισμών τα τελευταία χρόνια, η διαφορά ποιότητας
είναι ορατή παντού, σε όλη τη χώρα. Τη βλέπουν οι μαθητές και οι γονείς τους.
Οφείλουμε να αναδείξουμε και να προβάλουμε την τεράστια συμβολή μας στην
εκπαίδευση. Είναι η καλύτερη απόδειξη του δίκαιου των αιτημάτων μας. Η παρουσία
μας στην εκπαίδευση είναι αναγκαίος όρος για υψηλή ποιότητα εκπαιδευτικών
υπηρεσιών και αποτελεσματική προσαρμογή του δημόσιου σχολείου στις ραγδαίες
τεχνολογικές εξελίξεις. Τα αιτήματά μας εναρμονίζονται πλήρως προς το συμφέρον
όλης της κοινωνίας.
<o:p> </o:p>
Από μέρους μας λοιπόν
απαιτείται μαχητική διεκδίκηση και σταθερός προσανατολισμός. Αυτό ακριβώς
εξασφαλίζει η ΕΠΕ με τις θέσεις και τις πρωτοβουλίες της, συμπαρασύροντας και πολλούς άλλους φορείς να
αναθεωρήσουν τις απόψεις τους και να αποδεχτούν τα αιτήματά μας. Με επιμονή και
αποφασιστικότητα μπορούμε να επιτύχουμε την πολιτική λύση του τεράστιου
προβλήματος που αντιμετωπίζει ο κλάδος και η δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
