Όλα τα Άρθρα

Η Κοινωνία της Παραπληροφορίας

Η Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας καταγγέλλει την για άλλη μια φορά αδιαφορία του ΥΠ.Ε.Π.Θ. για την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης στο μάθημα της Πληροφορικής και την ανεύθυνη τακτική του στην Κοινωνία της Πληροφορίας

Δελτίο Τύπου

Είναι γνωστό ότι τα πρώτα ΑΕΙ Πληροφορικής της χώρας μας ιδρύθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του '80, με πρώτο το Τμήμα Μηχανικών Η/Υ του Πολυτεχνείου της Πάτρας το 1983. Ακολούθησαν το τμήμα Πληροφορικής της τότε ΑΣΟΕΕ και το Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Κρήτης το 1984 και μόλις μετά από έξι (6) χρόνια, το 1990, το Τμήμα Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από εκεί και πέρα ακολούθησε χιονοστιβάδα ιδρύσεων Τμημάτων Πληροφορικής στα Ελληνικά ΑΕΙ. Έτσι σήμερα τα τμήματα πληροφορικής ΑΕΙ στην Ελλάδα αριθμούν 15.

 

Σήμερα, υπολογίζουμε τους αποφοίτους των παραπάνω τμημάτων περίπου σε 1500 ανά έτος. Επίσης σε έναν ορίζοντα τεσσάρων ετών θα υπάρχουν 1700 απόφοιτοι ανά έτος από ελληνικά Πανεπιστήμια, δεδομένου ότι σύμφωνα με στοιχεία από το ΥΠ.Ε.Π.Θ., το πλήθος των εισακτέων το έτος 2001 ήταν 1751. Στους παραπάνω προστίθενται και οι απόφοιτοι πληροφορικής ξένων πανεπιστημίων.

Για να κάνουμε μια σύγκριση μεγέθους με άλλες επιστήμες, οι απόφοιτοι Ιατρικής ελληνικών πανεπιστημίων ανέρχονται στους 800 περίπου ανά έτος και οι διπλωματούχοι πολιτικοί μηχανικοί αριθμούν τους 700 ανά έτος.

 

Τα παραπάνω στοιχεία, καταρρίπτουν το μύθο που έχει καλλιεργηθεί τα τελευταία χρόνια, περί έλλειψης πληροφορικών στην Ελλάδα.

 

Έχουμε λοιπόν έναν πολυπληθέστατο κλάδο, ο οποίος μεγαλώνει με διπλάσιο ρυθμό (σήμερα, αύριο σίγουρα με μεγαλύτερο) από τους υπόλοιπους κλάδους οι οποίοι έχουν κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα (γιατροί, πολιτικοί μηχανικοί κ.τ.λ.).

Παρόλο όμως το μέγεθός του, ο κλάδος της Πληροφορικής δεν έχει ούτε επαγγελματικά δικαιώματα, αλλά ούτε κάποιον σύλλογο ή φορέα να τον εκπροσωπεί μέχρι το 1999. Αυτό διότι, αν και πολυπληθής, σχετικά νέος κλάδος στην Ελλάδα. Το 1996, με πρωτοβουλία των τμημάτων πληροφορικής, των φοιτητικών συλλόγων και των συλλόγων αποφοίτων αυτών, γίνεται πραγματικότητα η πρώτη συνδιάσκεψη Πληροφορικής στην Ελλάδα. Η πρώτη ουσιαστικά προσπάθεια «συνεύρεσης» των Ελλήνων Πληροφορικών. Το 1999, και με συντονισμό ΟΛΩΝ των συλλόγων αποφοίτων Πληροφορικής και Μηχανικών Υπολογιστών, ιδρύεται η Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας (http://www.epe.org.gr/), το επαγγελματικό σωματείο των Πληροφορικών. Αυτή τη στιγμή, έχουν ιδρυθεί τοπικά παραρτήματα της Ε.Π.Ε. στις περισσότερες πόλεις της Ελλάδας και τουλάχιστον ένα σε κάθε γεωγραφικό διαμέρισμα.

 

Παράλληλα, οι εξελίξεις τρέχουν με γοργούς ρυθμούς, ιδίως στον τομέα της τεχνολογίας. Γίνεται πολύς λόγος για το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Κοινωνία της Πληροφορίας» (ΕΠΚτΠ) από πλευράς του Ελληνικού Δημοσίου. Το εν λόγω πρόγραμμα θα μπορούσε να περιγραφεί ως η προσπάθεια του κράτους να ενσωματώσει την Πληροφορική σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Όμως, αν εξετάσουμε κατά πόσο οι μέθοδοι που ακολουθούνται για τον σκοπό αυτό είναι αξιόπιστες θα δούμε ότι μάλλον η ΚτΠ θα αργήσει πολύ να γίνει πραγματικότητα στην χώρα μας.

Ας δούμε πρώτα τι γίνεται με την Πληροφορική στην εκπαίδευση, στην οποία πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία, διότι είναι ένας από τους θεμέλιους λίθους για την σωστή εξέλιξη και χρήση της τεχνολογίας στην χώρα μας.

Έχει δώσει το ΥΠ.Ε.Π.Θ. την απαιτούμενη προσοχή για την δημιουργία γερών βάσεων της Πληροφορικής στην εκπαίδευση; ‘Η τελικώς αντιμετωπίζει ακόμη και αυτό το ίδιο την πληροφορική ως ευκαιρία για την αποσυμφόρηση άλλων κλάδων; Ως ευκαιρία εξυπηρέτησης συντεχνιακών συμφερόντων; Θα σταματήσει επιτέλους να συμβάλλει στην διαιώνιση της φιλοσοφίας του «βολέματος με οποιονδήποτε τρόπο», και των πελατειακών σχέσεων Υπουργείου και απελπισμένων ανέργων καθηγητών διαφόρων κλάδων τους οποίους το ίδιο δημιούργησε;

 

Ας δούμε λοιπόν αναλυτικότερα, πώς αντιμετωπίζει το ΥΠ.Ε.Π.Θ., χωρίς ίχνος στοιχειώδους σοβαρότητας και συναίσθηση ευθύνης, το θέμα πληροφορική στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

 

Μέσα στα πλαίσια του παραπάνω προγράμματος (ΚτΠ), εκτός από τον εξοπλισμό των σχολικών εργαστηρίων και τη σύνδεση των σχολικών μονάδων στο Internet, περιλαμβάνεται και η στελέχωση των σχολείων με καθηγητές Πληροφορικής. Το ΥΠ.Ε.Π.Θ. από το 1992 έως και σήμερα θέτει σε λειτουργία αναξιόπιστους μηχανισμούς παραγωγής «ειδικών και καταρτισμένων Πληροφορικών» τους οποίους διορίζει στα σχολεία παραγκωνίζοντας τους αποφοίτους τμημάτων Πληροφορικής.

  • Ποιο είναι το επίπεδο και η ποιότητα της παρεχόμενης γνώσης;
  • Με τι είδους ανθρώπινο δυναμικό στελεχώνεται η ΚτΠ;
  • Πώς ένας δυναμικά και διαρκώς μεταβαλλόμενος χώρος, όπως αυτός της Πληροφορικής, στελεχώνεται από τους πλέον ακατάλληλους;
  • Πώς θα ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του γνωστικού αντικειμένου και στις ερωτήσεις περισσότερο καταρτισμένων από αυτούς, μαθητών;

Σύμφωνα με την Υπουργική Απόφαση Δ2/64765/14-9-01 του ΥΠ.Ε.Π.Θ., δίνεται η δυνατότητα για διορισμό σε θέσεις ωρομισθίων και αναπληρωτών καθηγητών πληροφορικής στην Β’βάθμια εκπαίδευση, σε οποιονδήποτε πτυχιούχο ΑΕΙ ο οποίος έχει παρακολουθήσει 400 ώρες σεμιναρίων πληροφορικής. Η συγκεκριμένη Υπουργική Απόφαση, μας παραπέμπει σε παρόμοιες υπουργικές αποφάσεις του ΥΠ.Ε.Π.Θ. στο παρελθόν, οι οποίες έδιναν την ίδια δυνατότητα (με νέα

υπουργική απόφαση που ακολουθούσε), για μόνιμο διορισμό των παραπάνω σε θέσεις Πληροφορικής, αφού είχαν συμπληρώσει 16 μήνες διδακτικής προϋπηρεσίας ως ωρομίσθιοι ή αναπληρωτές.

Η ιστορία, μας επιτρέπει να είμαστε βέβαιοι, ότι την παρούσα υπουργική απόφαση, θα ακολουθήσει μεταρρύθμιση, η οποία θα επιτρέψει τον πολλαπλασιασμό και τον μόνιμο διορισμό αυτών.

Επιπλέον, η υπάρχουσα νομοθετική ρύθμιση έχει προτρέψει φορείς και συλλόγους στην διοργάνωση αυτό-χρηματοδοτούμενων σεμιναρίων Πληροφορικής. Με το πέρας αυτών των σεμιναρίων, οι συμμετέχοντες έχουν το δικαίωμα υποβολής αιτήσεως για διορισμό ως καθηγητές πληροφορικής. Το παραπάνω, σε συνδυασμό με τον μύθο περί ελλείψεως πληροφορικών, χρησιμοποιείται για την διαφήμιση των εν’ λόγω σεμιναρίων. Ουσιαστικά όμως, γίνεται οικονομική εκμετάλλευση χιλιάδων αδιόριστων πτυχιούχων ΑΕΙ, πουλώντας τους ελπίδες για διορισμό αντί του αντιτίμου των 1174€ (400.000δρχ) ή και 1600€ (545.000δρχ) ανά συμμετέχοντα στα σεμινάρια.

 

Η επίσημη θέση του ΥΠ.Ε.Π.Θ. για την αιτιολόγηση αυτής της πολιτικής στάσης, είναι ότι οι απόφοιτοι πληροφορικής, δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες στην Β’βάθμια εκπαίδευση. Από τα στοιχεία που παρατέθηκαν παραπάνω, είναι προφανές, ότι δεν ευσταθεί μια τέτοια δικαιολογία.

 

Πώς λοιπόν διασφαλίζει το επίπεδο παρεχόμενης παιδείας στην Πληροφορική; Στηριζόμενο σε καθηγητές που η μόνη σχέση που έχουν με την πληροφορική είναι η παρακολούθηση 400 ωρών (3 μηνών) σεμιναρίων; Ή μήπως θεωρεί ότι τα σεμινάρια αυτά παρέχουν ουσιαστικές γνώσεις πληροφορικής; Εξισώνει δηλαδή τα πανεπιστημιακά πτυχία πληροφορικής με τρίμηνα σεμινάρια;

 

Το ΥΠ.Ε.Π.Θ. αγνοεί άραγε το πλήθος των Πληροφορικών; Ή μήπως αυτές οι κινήσεις εξυπηρετούν συντεχνιακά συμφέροντα κλάδων που έχουν κορεστεί, και προσπαθούν να βρουν διέξοδο χρησιμοποιώντας την ταμπέλα του Πληροφορικού;

 

Το αυξημένο πλήθος διοργάνωσης σεμιναρίων από εκπροσώπους τέτοιων κλάδων και η ύποπτη ανοχή αλλά και προτροπή του Υπουργείου Παιδείας, μας οδηγεί να συμπεράνουμε ότι αυτές οι κινήσεις εξυπηρετούν συντεχνιακά συμφέροντα κλάδων που προσπαθούν να βρουν διέξοδο στον χώρο της Πληροφορικής.

 

Ζητούμε λοιπόν ΑΜΕΣΑ από τον Υπουργό Παιδείας:

  • Να αποσύρει την Υπουργική Απόφαση Δ2/64765 /14-09-2001.
  • Nα προβεί στην κατάρτιση νέας νομοθετικής ρύθμισης σύμφωνα με την οποία θα διορίζονται μόνο απόφοιτοι Τμημάτων Πληροφορικής σε θέσεις Πληροφορικής.

Έχουμε την πεποίθηση πως αυτό είναι το βασικό-ουσιαστικό και απαραίτητο βήμα που πρέπει να γίνει, προκειμένου να εξασφαλιστούν οι αναγκαίες συνθήκες ώστε να επιτελέσει το σχολείο το ρόλο του, στην Ελλάδα που αναπτύσσεται και εκσυγχρονίζεται.

Για το Παράρτημα Θεσσαλονίκης

Δημήτρης Χατζόπουλος (Πρόεδρος Παραρτήματος Θεσσαλονίκης)

Αντώνης Σιδηρόπουλος

Χριστίνα Τσιάμη