Όλα τα Άρθρα

Η ώρα της Πληροφορικής και η ώρα πασιέντζας

Η ώρα της πληροφορικής χτύπησε στην Φιλανδία, στην Ιρλανδία και στις υπόλοιπες μικρές και μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, με θεαματικά αποτελέσματα. Εμείς ακόμα περιμένουμε. Τα ελληνικά Πανεπιστήμια και Πολυτεχνεία μπορεί να παράγουν 5.000 επιστήμονες ειδικούς στην Πληροφορική ετησίως, αλλά αυτοί μένουν αναξιοποίητοι στο περιθώριο, αφού στην καρδιά της Παιδείας μας, στην οδό Μητροπόλεως, χτυπάνε δυνατά μόνο οι δίδυμες καμπάνες του ρουσφετιού και της πασιέντζας.

Οι πρόσφατες νομοθετικές παρεμβάσεις μας υποχρεώνουν να ασχοληθούμε και πάλι με το ζήτημα της διδασκαλίας της πληροφορικής στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, της βάση της πληροφορικής παιδείας στη χώρα μας.

Είναι γνωστό ότι, παρά τις μεγαλοστομίες, το υπουργείο Παιδείας "αξιοποίησε" την εισαγωγή της πληροφορικής στη Δευτεροβάθμια με δύο τρόπους:

 

α) Ως μέσο άντλησης χρηματοδοτήσεων για την αγορά (τεράστια για τα ελληνικά δεδομένα) υπολογιστών και δημιουργίας σχολικών εργαστηρίων πληροφορικής.

 

β) Ως μέσο επαγγελματικής αποκατάστασης "επιλεγμένων" ατόμων, που χωρίς να διαθέτουν τα απαιτούμενα τυπικά, και πολύ περισσότερο ουσιαστικά προσόντα διορίστηκαν σε μόνιμες θέσεις καθηγητών πληροφορικής.

 

Η πρακτική αυτή μετέτρεψε ορισμένα τμήματα του υπουργείου παιδείας σε γραφεία "διαπραγματεύσεων" και "εξυπηρετήσεων". Έτσι ένα ανομοιογενές πλήθος αποτελούμενο από Ιχθυολόγους, καθηγήτριες Γαλλικών και Αγγλικών, Γυμναστές και Μαθητικούς, ως και Θεολόγους και καθηγητές Οικιακής Οικονομίας, βρέθηκαν να κατέχουν τον τίτλο του καθηγητή Πληροφορικής!

 

Όμως ενός κακού μύρια έπονται: Λόγω της "ιδιαιτερότητας" τους οι πάνω από 3000 εννοούμενοι επιδιώκουν την τοποθέτηση τους σε Γυμνάσια και σε διοικητικές θέσεις, αποφεύγοντας τη διδασκαλία των ανυπέρβλητης για αυτούς δυσκολίας, μαθημάτων του Ενιαίου Λυκείου και των ΤΕΕ. Θεωρούν σαφώς ευκολότερο να εξαπατούν, να τρομοκρατούν ή να καλοπιάνουν τους μικρούς μαθητές του Γυμνασίου, για να εξασφαλίσουν τη δική τους επαγγελματική επιβίωση. Με τη μέθοδο, της γενναιόδωρης βαθμολογίας, και μηδενικών απαιτήσεων, εξαγοράζουν την προσωρινή σιωπή των μαθητών, για όσα διαδραματίζονται στο σχολικό εργαστήριο την ώρα της Πληροφορικής.

 

Όμως όταν τα παιδιά ξεφεύγουν από το περιβάλλον αυτό, μιλούν. Με την αθωότητα που τα διακρίνει ομολογούν με καμάρι ότι:

"Στο γυμνάσιο, την ώρα της Πληροφορικής ο καθηγητής μας, μας έβγαζε στην αυλή να κάναμε διάλειμμα",

"Την ώρα της Πληροφορικής ο καθηγητής μας αφήνει να μπαίνουμε στο Ιντερνετ και να βλέπουμε ότι θέλουμε!!",

"Την ώρα την Πληροφορικής, παίζαμε μέσα στην τάξη διάφορα ηλεκτρονικά παιγνίδια και πιο πολύ πασιέντζα!".

 

Δεν είναι μόνο η χαμένη ευκαιρία, και η απόπειρα μετατροπής 12χρονων παιδιών σε συνενόχους. Δεν μόνο η παραπαιδεία της πληροφορικής που "ανθεί και λουλουδίζει". Το πιο επικίνδυνο, είναι ότι με τους τρόπους αυτούς εδραιώνεται στους μαθητές, στους γονείς και σταδιακά σε όλη την ελληνική κοινωνία, η άποψη πως πληροφορική είναι ηλεκτρονικά παιγνίδια, "σέρφινγκ" στο "Ιντερνετ", πολυδάπανη κατανάλωση εξοπλισμού τελευταίας τεχνολογίας.

 

Το βέβαιο είναι ότι οι απόψεις αυτές περί του περιεχομένου της Πληροφορικής, είναι οι επικρατούσες σε όλη την ιεραρχία του υπουργείου Παιδείας. Απόδειξη δύο πρόσφατες ρυθμίσεις:

 

- Με την πρώτη επιδιώκεται η έναρξη νέου κύκλου ρουσφετολογικών προσλήψεων, ώστε οι 3000 ακατάλληλοι καθηγητές πληροφορικής, να γίνουν 5000! Το κίνητρο προφανές: να γίνει και πάλι το υπουργείο Παιδείας ο ναός του ρουσφετιού. Την επιχείρηση συντονίζουν συγκεκριμένοι διοικητικοί υπάλληλοι που ασχολούνται αποκλειστικά με ποιο κόλπο θα βολέψουν τον κάθε ημέτερο πικραμμένο που φιλοδοξεί να καταλάβει μια θέση στην πληροφορική.

 

- Με τη δεύτερη επιτρέπεται σε οποιοδήποτε μαθητή έχει τελειώσει τη πρώτη τάξη του Ενιαίου Λυκείου και το επιθυμεί, να παραλείψει την πρώτη τάξη του ΤΕΕ στην ειδικότητα της Πληροφορικής και να γραφτεί ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ στην δεύτερη τάξη του ΤΕΕ. (Σημειώνουμε ότι αυτό συμβαίνει μόνο για την πληροφορική και όχι για άλλες ειδικότητες όπως κομμωτική, αισθητική, μηχανολογία, νοσηλευτική κ.α.) Ποια είναι άραγε η ιδιαιτερότητα της πληροφορικής που επιτρέπει να γίνει αυτή εξαίρεση; Ας μην την αναζητήσουν οι καλοπροαίρετοι αναγνώστες μας, διότι δεν υπάρχει.

 

Για άλλη μια φορά αποκαλύπτεται η τεράστια άγνοια και η παντελής έλλειψη ηθικών αναστολών των σφετεριστών της Πληροφορικής που διαχειρίζονται τεράστια οικονομικά ποσά και χαράζουν την εκπαιδευτική πολιτική, υπηρετώντας αποκλειστικά τις αλλοπρόσσαλες προσωπικές και συντεχνιακές τους επιδιώξεις.

 

Ακόμα όμως και με δεδομένο το παραπάνω γεγονός, εμείς εξακολουθούμε να απορούμε. Δεν βρέθηκε ΟΥΤΕ ένας από τους δεκάδες "ειδικούς " της Πληροφορικής, των οδών Μητροπόλεως και Ερμού , ή έστω της Μεσογείων, να ενημερώσει στον υπουργό μας της Παιδείας ότι τα μαθήματα με τους παρακάτω τίτλους:

 

1) Βασικές αρχές της Πληροφορικής και της Ψηφιακής Τεχνολογίας,

2) Εισαγωγή στα Λειτουργικά Συστήματα,

3)Βασικές Υπηρεσίες του Διαδικτύου, Αυτοματισμός Γραφείου,

4)Υλικό Υπολογιστών,

5)Εργασιακό Περιβάλλον του Τομέα

 

καταλαμβάνουν συνολικά 20 διδακτικές ώρες στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα του τομέα Πληροφορικής της Α τάξης του ΤΕΕ. Δεν βρέθηκε αυτός ο ΕΝΑΣ να του πει εντελώς εμπιστευτικά ότι τα παραπάνω μαθήματα, δεν αποτελούν παραλλαγές του διαδεδομένου παιγνιδιού της πασιέντζας, και συνεπώς δεν αναπληρώνονται με μια φιλολαϊκή εγκύκλιο, όποιος και αν την υπογράφει;