Ακόμα μια φορά γίναμε όλοι μάρτυρες της σοβαρότητας και της μακροπρόθεσμης στρατηγικής με την οποία η Ελληνική πολιτεία αντιμετωπίζει τα θέματα των Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών [ΤΠΕ].
Μετά από τις κινήσεις αναβάθμισης της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης πληροφορικής και την κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων στο χώρο, είδαμε την ...ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ!!!
Το γεγονός ότι κάποιοι:
- Αγνοούν ότι τα παιχνίδια αποτελούν έναν από τους σημαντικότερους λόγους διάδοσης και εξέλιξης των ΤΠΕ,
- Αγνοούν ότι η ανάπτυξη παιχνιδιών Η/Υ είναι από τις σημαντικότερες περιοχές βιομηχανικής δραστηριότητας στις ΤΠΕ,
- Αγνοούν ότι η εξέλιξη των παιχνιδιών είναι μια από τις πλέον απαιτητικές και εξελισσόμενες περιοχές στην Επιστήμη Υπολογιστών, σε ζητήματα αλγορίθμων, επικοινωνίας ανθρώπου-μηχανής, απόδοσης και σχεδίασης εξειδικευμένου υλικού,
δεν αποτελεί από μόνο του πρόβλημα. Δείχνει απλά την χαμηλού επιπέδου παιδεία περί τις ΤΠΕ σε μέρος του πληθυσμού. Γίνεται όμως ΤΡΑΓΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ όταν οι άνθρωποι αυτοί ΝΟΜΟΘΕΤΟΥΝ σε ζητήματα ΤΠΕ.
Από την άλλη μεριά, η τραγελαφική αυτή ιστορία μας βοηθά να καταλάβουμε κάποια πράγματα που με την πρώτη ματιά στερούνται λογικής εξήγησης.
Στην χώρα που Φιλόλογοι μπορούν να είναι διευθυντές έργων πληροφορικής, που Θεολόγοι και Γυμναστές διδάσκουν Πληροφορική στα Λύκεια και που οι πωλητές ηλεκτρονικών συσκευών αναγορεύονται σε εκπροσώπους του κλάδου της Πληροφορικής, μπορούν και να ...απαγορεύονται τα παιχνίδια στους Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές.
Μένει σε εμάς τους υπόλοιπους να συνειδητοποιήσουμε ότι κυβερνούμαστε από μορφωτικά μηδενικά και να προχωρήσουμε στις κατάλληλες ενέργειες.
